PM ATAU CEO DUA JAWATAN SERUPA TETAPI TAK SAMA

Jawatan PM seperti juga jawatan CEO GLC yang lain mementingkan pencapaian yang cemerlang dalam perniagaan masing2. Untung rugi sebuah syarikat bergantung kepada keberkesanan atau kecekapan seseorang CEO. Perniagaan mempunyai risoko tersendiri. Modal besar risiko tinggi tetapi untung juga tinggi dan mustahil bankrap dengan kuasa Allah swt ialah syarikat minyak seperti Petronas. Risiko komoditi seperti kelapa sawit bawah Sime Derby, risokonya hanyalah permintaan pasaran dan terpaksa bersaing dengan negara pengeluar lain. Minyak kalau harga pasaran jatuh, masih untung dan biasanya pasaran minyak berkemungkinan tidak akan rugi sehingga dunia khiamat.

 Malaysia umpama GLC yang ditadbir dan diurus oleh PM. Di bawah PM ada pelbagai kementerian dan menteri tersendiri. Kerja GLC ini lagi mudah dari GLC berteraskan perniagaan kerana ia tidak payah bersusah payah berniaga tetapi cuma kutip cukai dari rakyat dan syarikat2. GLC jenis ini tidak perlu kepada kelulusan yang tinggi untuk menjadi CEO. Kriteria yang penting ialah jujur, amanah dan ikhlas dalam menjalankan tugas atau dalam kata lain mempunyai ilmu Islam yang mencukupi untuk membezakan apa yang halal dan haram dan yang paling penting taqwa kepada Allah swt. Di bawah CEO ada pelbagai jawatan dan kelulusan, semuanya orilah agaknya!

 

Tetapi malangnya GLC yang kerja kutip cukai ini dikendalikan oleh pemimpin2 yang berkelulusan tetapi tidak jujur, amanah dan ikhlas, maka jadilah GLC lebih teruk dari GLC yang terasnya ialah perniagaan. Dalam kutip cukai, rasuah, penyelewengan dan salah guna kuasa dengan sewenang2nya mengunakan wang rakyat ini dengan cara yang salah, maka bertimbun2lah komen dari Ketua audit Negara berhubung ketirisan wang yang sepatutnya digunakan untuk kepentingan rakyat tetapi mengikut audit tahun 2008 sahaja RM28b bocor dan terus berlaku di tahun2 yang berikutnya.

 

Apa masalahnya?. Jika GLC yang berteraskan kutip cukai ini yang di pegang oleh PM tidak boleh diharapkan, apa yang menjadi masalah ialah rakyat yang menyokong terus menyokong walau pun negara hampir kepada bankrap!

 

Maka bila tidak ditegur oleh penyokong dan hanya ditegur oleh pembangkang, CEOnya perasan apa yang dia buat itu betullah! Inilah yang dikatakan bodoh sombong. Sudah tahu bodoh tak mau belajar tetapi berlagak sombong. Akhirnya semua masuk perigi buta yang setaraf makan gaji buta, akhirnya buta hati!